آثار ادوارد هاپر نشان می دهد که واقع گرایی نه تنها یک تقلید صرف یا عکاسی از جهان بلکه تفسیر خلاقانه این هنرمند است. هاپر در سال 4 در نیویورک متولد شد. پس از فارغ التحصیلی ، مدتی به عنوان تصویرگر کار کرد. از آن زمان به بعد ، سه سفر بین المللی وجود داشت که تأثیر قابل توجهی در مسیر هنری آنها داشتند. در طول 1 تا 2 ، هاپر سه بار به اروپا سفر کرد که در آن فرانسه و به ویژه پاریس نقش مهمی در پیکربندی دیدگاه هنری خود داشت. معماری ، سنت سبک و هنری شهر تأثیر ماندگار بر آثار آنها گذاشت.
به گفته ایرنا ، ادوارد هاپر یک بار گفت: “من به نقاشی مردم علاقه ای نداشتم ، اما می خواستم نور خورشید را روی دیوار خانه به تصویر بکشم.
سفرهای او به پاریس ، برای مدتی که پیکاسو “Miss the Avination” را ایجاد کرد ، امپرسیونیسم و اهمیت نور را به وی ارائه داد. نور عنصر اساسی آثار هاپر است که مناظر آنها را در تنوع و فضای آنها درک می کند. در نقاشی های هاپر ، مناظر ، خواه شهر ، سواحل جاده های کابو کاد یا آمریکایی ، همیشه تنهایی عمیق بین جمعیت را القا می کند.
آثار برجسته هنرمند را بررسی کنید:
ادوارد هاپر ، راه آهن ، 2 ساله ، درد روغن روی بوم ، 1.5 سانتی متر ، موزه موزه هنر مدرن در نیویورک
1. خانه راه آهن (1)
بدون شک ، یکی از مضامین اصلی نقاشی های هاپر ، منظره آمریکایی است که سرانجام در ذهن جمعی تجسم می یابد: نه آسمان خراش های آمریکایی ، بلکه معماری بومی ، پایان خانه های ویکتوریا قرن نوزدهم که اکنون منسوخ هستند و میراث اروپایی را در گذشته دور به تصویر می کشند. تصویر خانه فقط در نزدیکی راه آهن ، که قبلاً در سال در یک تصور دستی ظاهر شده بود ، به نام “Ferroviaria casa” ، این بار در یک قاب کوچکتر ، از یک زاویه کمی پایین تر (از کجا باید بیننده متوقف شود یا بنشیند تا آن را ببیند؟
ادوارد هاپر ، پومپینین ، 2 ، درد روغن بوم ، 1.2.5 سانتی متر ، موزه هنرهای مدرن در نیویورک
2. پمپ بنزین (1)
هاپر برای لوید گودریچ ، یکی از اولین منتقدین خود ، که طبق ایده ذهنی خود به دنبال ایستگاه خدماتی بود ، توضیح داد. وی پس از پیدا نکردن ، این کار را از عناصر مختلف انجام داد. فقط پمپ ها از طبیعت استخراج می شوند ، همانطور که توسط طرح های اصلی و آرم تلفن همراه در پانل نشان داده شده است. با این کار ، هاپر به بررسی شبه جزیره کیپ کاد در جنوب شرقی ماساچوست می پردازد ، جایی که تقریباً هر تابستان تقریباً از هر تابستان می گذرد: پوشش گیاهی ، جاده و اتومبیل که فقط به جنبه های دیگر چشم انداز و سبک زندگی آمریکا اشاره دارد. اما برخلاف تصور ، این مسیر خالی است و با دیواره ای از درختان محصور ، به جای عبور مستقیم از فضای باز ، برگها در سایه و سایه برگها از بین می روند و به هر جایی می رسند. غروب آفتاب ، گرچه هنوز هم گرم است ، اما نوید شب و تنهایی مسافر را در یک سرزمین ناشناخته می دهد. مانند بسیاری از کارهای هاپر ، ظاهر سریع بیننده ممکن است حضور تنها انسان در صحنه را ببیند: یک کارگر ایستگاه خدمات مرتبط با بمب ها. خود بمب ها به طرز عجیبی انسانی هستند و نوری که توسط آنها ساطع می شود و ساختمان یک توهم ایجاد می کند.
ادوارد هاپر ، شب زندگی ، 1 ، درد روغن روی بوم ، 4.3.5 سانتی متر ، موسسه هنری شیکاگو
1 شب بیدار شدن (1)
این کار بدون شک مشهورترین نقاشی های قیف و دنیای سینما به وضوح آن را نشان می دهد. اگرچه این زوج می توانند همفری بوگارت و لورن باکال را در کازابلانکا (همزمان با ایجاد این اثر) به یاد بیاورند ، ویم وندرس از صحنه در فیلم “پایان خشونت” (1) الهام گرفته شد و گفت: “شما همیشه می توانید بدانید که دوربین کجاست”. کارگردان فرم افقی و خطوط مورب کار را با حرکات آهسته بازآفرینی کرد. فضای آکواریوم ، مانند نوار ، که چراغ مصنوعی را در پیاده روها و ساختمانها قرار می دهد ، یادآوری قهوه Vangag (1). اما جو کار بیشتر شبیه رمان های جنایی ریموند چندلر است: خشونت ملموس اما ملموس ، و زوجی که دست آنها به یکدیگر نزدیک است و یک رابطه آشفته برای ذهن بیان می کنند.
ادوارد هاپر ، پرتره شفاهی ، 2 ، نقاشی روغن روی بوم ، 4.3 سانتی متر ، موزه هنرهای زیبا سانفرانسیسکو
1. پرتره اورلئان (1)
نقاشی “پرتره اورلئان” که در سال 6 ایجاد شده است ، تصویری ساده از خیابان است که زمان ایستگاه خدمات را تعیین می کند. هاپر بار دیگر از دنیای مدرن استفاده می کند تا یک لحظه خاص و مرموز را به تصویر بکشد. درک این مکان برای بیننده دشوار است ، گویی یک غریبه وارد یک شهر ناشناخته شده است. دید بیننده در این صحنه از بین می رود ، به عنوان هنرمندی که شخصیتی آرام و مبهم دارد.
۲۴۴57
