“آسایش”؛ حرکت از ماتم و غم به «شبیه خوانی» شاد در ایام ولادت «ائمه»/ ترویج خرافه با اصرار بر متون «غیر معتبر» صحیح نیست.

اخبار آنلاین اصفهان – فاطمه کازرونیتعزیه هنری است که در طول تاریخ همواره مظهر حقیقت و حقیقت بوده است به گونه ای که در تاریک ترین لحظات زندگی بشر با گستراندن نور حقیقت در دل ها، خفاش های تاریک «جهل» بوده است. حذف شده است. از پلک های دنیا تا چشم بشریت به جای تاریکی و بی فکری» باید به نور «هدایت و اندیشه» روشن شود.

اما تعزیه آن چیزی نیست که در ایام سوگواری اهل بیت(ع) می بینیم، تاریخچه این هنر نمایشی بسیار گسترده تر از آن چیزی است که شنیده یا تصور می کنیم.

این پرفورمنس آرت که یکی از اصلی ترین آیین های عزاداری در ایام سوگواری سالار شهیدان به ویژه در پایان ماه صفر است، در نقاط مختلف کشور و در اصفهان اجرا می شود و در این میان تعزیه از شهرهایی مانند گودجان، افوشه نطنز و دیگر شهرها و شهرستان‌های استان اصفهان سالهاست که شهرت دارند. در سطح ملی نیز از کیفیت خاصی برخوردار است، هنری که تیغ تیز را از دست هنرمند گرفته است. لحظاتی از تاریخ که گلوی نازک حقیقت در زیر چکمه های خفه کننده آخرین نفس خود را کشید و در دفاع از حقیقت قیام «ثارالله» قد علم کرد.

اما جالب است بدانید که هنر تعزیه مختص ایام سوگواری سیدالشهدا(ع)، رسول اکرم(ص) و امام حسین(ع) نیست. ساخت ایران است و ساخته نشده است. محدود به روزهای عزاداری؛ اما جالب ترین نکته در این باره این است که تعزیه نسبت به هر شخص تاریخی، باستانی، حماسی، پیامبر الهی و یا هر یک از امامان معصوم، در نهایت به نوعی تا شهادت امام حسین (ع) یعنی به تاریخ قیام برای حقیقت و پیام. آزادگی سیدالشهدا(ع) برای آزادگان جهان تمام می شود، زیرا بر اساس سیره اهل بیت(ع) هیچ فاجعه حماسی در جهان نیست. دنیا از واقعه کربلا به جاودانگی و عظمت می رسد.

بان گویای حق طلبان و آزادگان برای رساندن پیام نهضت عاشورا

رسول محقق، تعزیه خوان و کارشناس تعزیه و میم خوانی در همین رابطه در گفت و گو با فارسیرو گفت: تعزیه در طول تاریخ، زبان بیان حق خواهان و مردم آزاده در انتقال بوده است. پیام نهضت عاشورا در طول سال تا با زبان نمادین مسیر صحیح را برای مردم آشکار کند. زبانی بوده است که در زمان هایی که حاکمان اجازه اقامه عزا و برپایی را منع می کردند، برای رساندن پیام پیام آوران دین به کار می رفته است. جلسات تدبر در حقیقت قیام سیدالشهدا(ع)

وی در ادامه از اصالت تعزیه به عنوان قدیمی ترین هنر نمایش ایرانی یاد می کند: این واقعیت مسلم است که پیوند آواز یا تعزیه با قیامت عاشورا ناگسستنی است و با این رویه می توان آن را از همه بیشتر دانست. شکل مهم و اقدام موثر ایران. او می‌دانست که در طول سال‌ها هیچ تهاجمی به اصل او صورت نگرفته است.

این کارشناس تعزیه در تعریف این هنر پرفورمنس می گوید: زمانی که تقلید تعزیه به صورت سوگواری، سوگواری، حزن و اندوه به خود می گیرد، به شکلی از تعزیه در می آید، هرچند تعزیه محدود به این حوزه نیست. .

تعزیه از هر نوعی که باشد سرانجام به نحوی با شهادت امام حسین (ع) یعنی ماجرای قیام حق و پیام آزادی سیدالشهدا (ع) برای آزادگان ختم می شود. دنیا، زیرا بر اساس سیره اهل بیت(ع) هیچ فاجعه حماسی در جهان جاودانه نیست و به عظمت واقعه کربلا نمی توان رسید.

سه عنصر موسیقی، تئاتر و ادبیات را هنر تعزیه برشمرد و تاکید کرد: این هنر در اواخر دوره صفویه و قاجاریه رونق بیشتری یافت و به شکل و شمایل کنونی ترسیم شده است، هنری که از چندین دیدگاه مختلف، یعنی اعتقادات، دین و تاریخ. ارزش زیادی دارد.

به این معنا، محقق توضیح می دهد که Tاوزیه تنها هنر پرفورمنسی است که تک تک ردیف های آوازی آن مشخص است به طوری که موسیقی ابتدای تعزیه با سایر قسمت ها متفاوت است و از نظر احساسی فضای خاصی را برای مخاطب ایجاد می کند و برای او آشناست.; این موسیقی در سایر لحظات تعزیه بر حسب نوع واقعه و داستان و در دستگاه های خاص است. مثلاً مشخص شده است که در آغاز تعزیه، بعد از توبه و در حماسه آفرینی در جنگ با دشمنان، روش خواندن حر در چه دستگاهی است. مثلاً در موقع پشیمانی باید خشم در دستگاه شور محقق شود که غم درونی را القا می کند و در دستگاه ماهور قابل تحقق نیست.

وی ادامه می دهد: از این حیث اگر قاری به دلیل عدم دانش و مهارت و یا حتی صدای نامناسب، ترانه را نادرست بخواند، فضای عاطفی مناسبی برای مخاطب ایجاد نمی کند.

از تعزیه سنتی تا تعزیه عجیب، پیامی از ظهور سیدالشهدا

محقق این هنر اصیل ایرانی را منحصر به ماجرای شهادت امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) ندانسته و ضمن تعریف انواع این هنر می گوید: «طاع معروف. ضیه در اصطلاح تعزیهعادت داشتنآنها می دانستند، اما ما همه تعزیه هستیم.فقرا«همچون تعزیه انبیا و برخی از ائمه معصومین، خاطراتی از شمر و سایر مواردی که در میان قاریان رایج نیست، مانند تعزیه رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص)، شهادت آن حضرت. امام حسن (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) یکی از مناسک عجیب به شمار می رود.

گاهی هنری که به دلیل استفاده از روش نمایشی بر ذهن مخاطب تاثیر می گذارد. اثر عالی قرار می دهد، به دلیل استفاده از متن های بی ربطro اصرار در مورد استفاده از آنچه که سالها به اشتباه نقل شده است، به جای مأموریت اصلی خود، یعنی. انتشار حقیقت عهده دار شدن، یکی موضوع خرافات. در ذهن ایجاد خواهد کرد که این دور از رسالت این هنر اصیل ایرانی در بیان حقیقت قیام و آزادی عاشورا. است

وی پایان تمام تعزیه های سنتی و غیرعادی را برای شهادت نشان داد و گفت: به عنوان مثال در تعزیه پیامبر گرامی اسلام (ص) از حضرت ابوالفضل (علیه السلام) درخواست می شود که امام حسین (علیه السلام) را یاری کند. . ) در روز عاشورا یا با دو انگشت خود حادثه خونین عاشورا را به امام علی (ع) نشان می دهد، به این ترتیب داستان اصلی تعزیه نیز برای مخاطبان بازآفرینی می شود.

این محقق با اشاره به مثال دیگری تاکید می کند: همه ما این را می دانیم سیاوش در شاهنامه نیز نماد مظلومیت و جستجوی حقیقت است.; در تشییع جنازه سیاوش، وقتی قرار است سرش را ببرند، می ترسد، اما سیمرغ افسانه ای از او می خواهد که بین بال هایش نگاه کند. اینجاست که سیاوش رویداد کربلا آن را می بیند و با آرامش تسلیم مرگ اجباری و مظلومانه اش می شود زیرا او به ناچیز بودن مرگ خود در برابر عظمت شهادت امام حسین (ع) پی می برد.

متن های نامعتبر آسیب به پیکره هنر تعزیه

وی به مشکل خاصی که تئاتر اصفهان و بعضاً کشور دچار آن است، یعنی فیلمنامه در هنر تئاتر و استفاده از متون غیر معتبر در تعزیه اشاره می کند و می گوید: در واقع کمتر وجود داشته است. کار تحقیقاتی در حوزه تعزیه ساخته شده است و این به این دلیل است که این هنر اصیل را مانند بسیاری از هنرهای دیگر دانشگاهی و دانشگاهی نکرده ایم و این هنر در بحث هنرهای نمایشی لحاظ نشده است.

مشکل دیگر این است که اگرچه همانطور که گفته شد شیوه و سبک هنر تعزیه در طول زمان تغییر چندانی نکرده است، اما روایات به دلیل نحوه انتقال نسل به نسل دچار آسیب و تحریف شده است که همانطور که گفته شد. ، به دلیل ترویج متون غیر مستند به ویژه در تعزیه است. عادت داشتن اما بسیاری از قاریان حاضر نیستند اشتباهات قدیمی متون یا شنیده های خود را بر اساس احادیث اصلی تغییر دهند که از نظر شرعی قابل قبول نیست; به عنوان مثال، محتوای مربوط به حضرت قاسم (نوه امام حسین) در تعزیه و حتی در برخی از سرودها آمده است. سند تاریخی ندارد.د بنا بر روایات معتبر، وی در زمان واقعه کربلا تنها 13 سال داشت و ازدواج نکرده بود.

وی بیان می کند: اکنون به جایگاه تعزیه توجه کنیم; با این رویکرد هنری که با استفاده از شیوه نمایشی، با استفاده از متون غیر معتبر و یا اصرار بر استفاده از مطالبی که سال ها به اشتباه نقل شده، به جای انجام رسالت اصلی خود، تأثیر شگرفی بر ذهن بیننده می گذارد. . که همان نشر حقیقت است، گیرد، خرافاتی را در ذهن مستقر خواهد کرد که این از رسالت این هنر اصیل ایرانی برای بیان حقیقت قیام و آزادی عاشورا دور است.

تسلیت؛ از تحریف در متون تا توانایی عملکرد در زمینه های شاد و غمگین

این محقق معتقد است تعزیه با مداحی و مصیبت خوانی متفاوت است و این نکته ای است که در بسیاری از موارد به آن توجه نمی شود.

وی می گوید: البته خلاقیت در تعزیه به تنهایی بد نیست، اما نباید منجر به تحریف نیز شود زیرا الف.به گفته کارگردانان مطرح کشور مانند امرالله احمدجو، این هنر می تواند برای هنرمندان تئاتر و سینما، فیلمنامه نویسان و کارگردانان بسیار آموزنده باشد.

این محقق معتقد است: مثلاً تعزیه ممکن است از سرگذشت انبیا در ایام رمضان یا در آخر ماه صفر و در روزهای شادی مانند عید گرفته شود. سرگرم کننده اجرا می شود، در واقع این هنر نمایشی در همه زمینه ها قابل اجرا است و لازم است تشبیه خوانی مبارک در ایام ولادت با سعادت ائمه معصومین علیهم السلام آماده باش