مجله سبک زندگی و لایف استایل در ایران

فرارو- ورود علی شادمان به سینما خیلی زود و در سنین کودکی اتفاق افتاد. بااین‌حال، شادمان از معدود بازیگرانی بود که توانست موفقیت‌های سینمایی‌اش را تا دوران بزرگسالی نیز ادامه بدهد. به گزارش فرارو، شادمان یکی از معروف‌ترین بازیگران جوان سینمای حال‌حاضر ایران است. او با بازی در فیلم میم مثل مادر در سال 1385، به سینما معرفی شد و در ادامه نیز فعالیت‌های سینمایی‌اش را ادامه داد. کارنامه علی شادمان شادمان، برخلاف بسیاری از بازیگرانی که از سنین کودکی وارد سینما شدند و در ادامه از فعالیت در این حوزه بازماندند، به فعالیتش در سینما ادامه داد. زمانی که در سال 1385 برای اولین بار در کنار گلشیفته فراهانی قرار گرفت، کمتر کسی فکر می‌کرد که او در ادامه به بازیگری مطرح بدل شود. بااین‌حال، علی شادمان در سینمای ایران ماند. میم مثل مادر، خشت اولی بود که برای شادمان به‌درستی قرار گرفت. همین فیلم در ادامه باعث شد تا نقش‌های مهم‌تری نیز به او پیشنهاد داده شود. زمانی که در سال 1390 در فیلم «رویای سینما» درخشید، مسیر برای او هموارتر از همیشه شد. بااین‌حال، او به همین‌قدر قانع نشد و با ورود به عرصه تئاتر، به اصطلاح اهالی تئاتر، خاک صحنه خورد.   در ادامه فعالیتش را در سینما و تلوزیون به‌شکل جدی‌تری ادامه داد و با بازی در سریال‌های «سرزمین مادری» و «کیمیا» بر شهرتش افزود. بااین‌وجود، تا سال 1397، علی شادمان بازیگری بود که علارغم نقش‌آفرینی‌های خوبی که داشت، جدی گرفته نمی‌شد. در سال 1397 با بازی در سریال «دیواربه‌دیوار» شهرت عمومی او افزایش پیدا…

تیزر فصل دوم سریال جنایی درام «وحشی» به‌ تازگی منتشر شد و توجه طرفداران این مجموعه را به خود جلب کرد. ساخت فصل دوم این سریال پس از پایان موفق فصل اول رسماً تایید شده بود. سریال «وحشی» برداشتی آزاد از زندگی علی‌اشرف پروانه، قاتل زنجیره‌ای زندان رجایی‌شهر، است. جواد عزتی در نقش داوود اشرف، شخصیت اصلی سریال، به ایفای نقش می‌پردازد. نگار جواهریان نیز در نقش وکیل داوود در فیلم حضور دارد. به گزارش گیمفا، فصل اول سریال «وحشی» با استقبال قابل توجهی روبه‌رو شد. داستان حول محور داوود اشرف می‌چرخد؛ شخصیتی که با حادثه‌ای تلخ مسیر زندگیش برای همیشه تغییر می‌کند. سریال «وحشی» توسط هومن سیدی نوشته و کارگردانی شده و تهیه‌کنندگی آن را محمدرضا صابری بر عهده دارد. شما در ادامه می‌توانید تیزر منتشر شده از این سریال را تماشا کنید:  

استاپارد که چهار بار برای نمایشنامه‌های «روزنکرانتس و گیلدنسترن مرده‌اند»، «مسافرت‌ها»، «چیز واقعی» و «ساحل آرمان‌شهر» جایزه تونی کسب کرده بود، چشم از جهان فرو بست. به گزارش ایسنا، استاپارد که در کودکی همزمان با سلطه نازی‌ها از چکسلواکی گریخته و نهایتاً در انگلستان ساکن شده بود، استاد مسلم زبان و به‌ویژه بازی‌های زبانی شناخته می‌شد. او با نوشتن برای تئاتر، سینما و رادیو، به موضوعاتی چون خیانت، سیاست و هویت پرداخت؛ هویتی که عمیقاً از تجربه شخصی‌اش در زیستن میان دو فرهنگ تأثیر گرفته بود. استاپارد با نمایشنامه «روزنکرانتس و گیلدنسترن مرده‌اند» در سال ۱۹۶۶ وارد صحنه تئاتر بریتانیا شد؛ اثری درباره دو شخصیت فرعی نمایشنامه «هملت» شکسپیر.  دنیس کندی، منتقد تئاتر، گفته بود: «گاهی نمایش‌های استاپارد به‌عنوان نمایش‌هایی هوشمندانه اما فاقد عمق، تعهد اجتماعی یا وزن عاطفی رد شده‌اند.» اما در نمایش‌های متأخرتر، از جمله «چیز واقعی» (۱۹۸۲) و «آرکادیا» (۱۹۹۳)، استاپارد بیش از پیش وارد قلمرو عاطفه شد؛ عاطفه‌ای که در کنار بازی‌های زبانی باشکوه او، ساختاری تازه به آثارش بخشید. نمایشنامه «روزنکرانتس و گیلدنسترن مرده‌اند» نخستین بار در جشنواره ادینبرو در ۱۹۶۶ نقدهای متفاوتی دریافت کرد، اما سپس توسط کمپانی تئاتر ملی در اولد ویک و بعد در برادوی اجرا شد؛ جایی که استاپارد در ۱۹۶۸ نخستین جایزه تونی خود را گرفت. او فیلمنامه اقتباس سینمایی این اثر را نیز نوشت؛ فیلمی که در سال ۱۹۹۰ شیر طلایی جشنواره ونیز را برد. در دهه ۱۹۷۰، استاپارد با آثاری چون «جهنده‌ها» (۱۹۷۲) و «مسافرت‌ها» (۱۹۷۴)، موفقیت چشمگیری به دست آورد. «مسافرت‌ها» در ۱۹۷۶ جایزه تونی گرفت. در…