سیما کوبان؛ اولین ناشر زن بعد از انقلاب
فرارو- چهره‌های فرهنگی بسیاری در آفاق فرهنگی ایران وجود دارند که تا به امروز کمتر به آن‌ها پرداخته شده است. به گزارش فرارو، احتمالش زیاد است که تا به امروز، یا هرگز با نام سیما کوبان برخورد نکرده‌اید، یا کرده و آن را چندان جدی نگرفته‌اید. بااین‌وجود سیما کوبان از آن دست از چهره‌های معاصر است که ارزش دقت بیشتر را دارد. اولین ناشر زن بعد از انقلاب 57 کوبان هم مترجم بود، هم نقاشی می‌کرد، هم مجسمه می‌ساخت و هم در دانشگاه به تدریس اشتغال داشت. در کاشان متولد شده بود و نسبش به دودمان قاجار برمی‌گشت. بااین‌همه کوبان راه‌ورسم دیگری را در پیش گرفته بود و ترجیح داد برای ادامه زندگی به هنر متوسل بشود. سیما کوبان برای سال‌ها به نقاشی و مجسمه‌سازی و درعین‌حال به تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران مشغول بود. پژوهش‌ها و آثار او، گسترده بسیار پهناوری را شامل می‌شود و همین مسئله او را بدل به یکی از زنان تاثیرگذار زمانه‌اش کرد. علاوه‌بر فعالیت‌های مهمی که کوبان در حوزه‌های مختلف داشت، نام او به این دلیل که اولین ناشر زن ایران در سال‌های پس‌از انقلاب 57 بود نیز به نام بسیار مهمی تبدیل شده است. او در اکثر محافل روشن‌فکری زمانه‌اش رفت‌وآمد داشت و همین مسئله باعث شده بود تا از احترام ویژه‌ای نیز برخوردار باشد. در سال‌های پس‌از انقلاب از تدریس در دانشگاه بازماند بااین‌حال فعالیتش را در زمینه‌های دیگری ادامه داد. در سال 1360 انتشارات دماوند را با همکاری پرتو نوری‌علا و تنی‌چند از دیگر روشن‌فکران زمانه برپا کرد و به‌عنوان اولین…
بیژن نجدی؛ هنرمندی دیرگیر اما شیرگیر!
فرارو- بیژن نجدی در 24 آبان 1320 در شهر خاش متولد شد. خانواده نجدی اصالتا اهل گیلان بودند و بیژن نیز سال‌های نوجوانی‌اش را در شهر رشت سپری کرد. به گزارش فرارو، نام بیژن نجدی اگرچه که برای عموم مردم ایران آشنا نیست، اما برای بسیاری از دوستداران ادبیات آشنا و مهم است. او علاوه‌بر نوشتن شعر، به نوشتن داستان نیز مشغول بود و آثار مهمی را نیز از خود به جا گذاشت. هنرمندی دیرگیر اما شیرگیر در تاریخ ادبیات فارسی کم نیستند نام‌هایی که به‌رغم اینکه شهرت عمومی ندارند، اما اسامی بسیار مهمی به شمار می‌روند. علاوه‌بر این، کم هم نیستند نویسندگان و شاعرانی که باوجوداینکه آثار زیادی از آن‌ها منتشر نشده است، هنرمندان مهمی تلقی می‌شوند؛ شاید بتوان در راس آن‌ها از فروغ فرخزاد و بهرام صادقی نام برد. بیژن نجدی نیز، یکی از نویسندگان و شاعران مهم معاصر ادبیات فارسی است که از این شرایط برخوردار است. نجدی، از آن دسته از هنرمندان ایرانی است، که علاوه‌بر اینکه برای مخاطبین حرفه‌ای ادبیات چهره‌ای سرشناس است، از نگاه بسیاری از منتقدین نیز هنرمند بسیار مهمی به شمار می‌رود. او تحصیلات ابتدایی‌اش را در رشت گذراند و در نهایت برای ادامه تحصیل به تهران آمد. در تهران به تحصیل در رشته ریاضی پرداخت و درعین‌حال با حضور در مجامع ادبی زمانه‌اش، به نامی آشنا برای دوستداران ادبیات تبدیل شد. نجدی، پس‌از اتمام تحصیل در تهران، مدتی را به‌عنوان آموزگار در شهر لاهیجان سپری، و در همین ایام نیز ازدواج کرد. «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» نام اولین و تنها…
چارلی چاپلین: در جنگ جهانی اول «دوش‌فنگ» را ساختم تا جنگ را به تمسخر بگیرم
در اوایل دهه چهل خورشیدی چارلی چاپلین نابغه بی‌همتای عالم سینمای جهان، سال‌ها بود که از غوغای حیات گریخته و در قلب کوهسار آلپ (در سوئیس) زندگی آرامی را می‌گذراند. چارلی از نیمه دهه سی خورشیدی پیش‌نگارش شرح‌حال خود را به تشویق «گراهام گرین» نویسنده معروف انگلیسی آغاز کرده بود. روزنامه کیهان در اواخر تابستان و پاییز ۱۳۴۳ بخشی از این خودزندگی‌نامه‌نوشت را طی چند شماره منتشر کرد. در ادامه بخش چهل‌ودوم آن را به نقل از روزنامه یادشده به تاریخ هفدهم آبان ۱۳۴۳ (ترجمه حسام‌الدین امامی) به نقل از خبر آنلاین می‌خوانید: در ابتدای شروع جنگ اول جهانی عقیده عمومی بر این بود که این مصیبت بزرگ بیش از ۴ ماه طول نخواهد کشید، و پیشرفت تکنیک‌های نظامی و فنون جنگی چنان تلفاتی به آدمیان وارد خواهد ساخت که در اندک مدتی برای پایان دادن به چنان کشتار اقدام خواهند کرد. ولی اشتباه می‌کردیم و این خون‌ریزی بی‌سابقه تا چهار سال بعد ادامه یافت. هرکسی می‌خواست علت و سبب جنگ و هدف‌های آن را توجیه کند ولی از عهده برنمی‌آمد. بعضی‌ها می‌گفتند برای این است که دنیا را جهت دموکراسی سالمی آماده سازد. شاید تا اندازه‌ای هم درست می‌گفتند زیرا در میان خاکستر آتشی که میلیون‌ها تن بنی‌نوع را به کام خود کشیده بود، رژیم‌های تازه‌ای قد برافراشت و سیمای اروپا یکباره عوض شد. در سال ۱۹۱۶ آمریکا حاضر به جنگ نبود و مردم چنان از شرکت در جنگ نفرت داشتند که تصنیفی به نام «من پسرم را برای سربازی بزرگ نکرده‌ام» بر سر زبان‌ها بود. ولی پس از…
