مستند کارگردان ایرانی در راه اُسکار
مستند کارگردان ایرانی در راه اُسکار

مستند کارگردان ایرانی در راه اُسکار

مستند «روحت را دستت بگیر و راه برو» ساخته سپیده فارسی، امسال در نخستین نمایش جهانی خود در بخش «اسید» جشنواره فیلم کن پذیرفته شد اما فاطمه حسونه، عکاس اهل غزه و سوژه اصلی این مستند تنها یک روز پس از اعلام انتخاب فیلم برای کن، به همراه ۹ نفر از اعضای خانواده‌اش در بمباران رژیم صهیوینستی به شهادت رسید. به گزارش ایسنا، در آستانه برگزاری جشنواره کن نیز بیش از ۳۵۰ چهره برجسته دنیای سینما از جمله ریچارد گیر، سوزان ساراندون، خاویر باردم و دیوید کراننبرگ با امضای نامه‌ای سرگشاده، سکوت جهانی در قبال تلفات انسانی حمله نظامی اسرائیل به غزه را محکوم کردند. این نامه که در یادبود فاطمه حسونه، خبرنگار و هنرمند ۲۵ ساله فلسطینی منتشر شده، خواستار پایان دادن به بی‌تفاوتی فرهنگی نسبت به فجایع انسانی در نوار غزه است. فیلم «روحت را در دستت بگیر و راه برو» که توسط سپیده فارسی، کارگردان ایرانی ساکن فرانسه ساخته شده، ۱۱۰ دقیقه زمان دارد و به گفته او «پنجره‌ای‌ است برای دیدن گوشه‌هایی از نسل‌کشی مداوم فلسطینیان». او می‌گوید این فیلم نتیجه «دیداری معجزه‌آسا با فاطمه» و ارتباط‌هایی‌ است که نزدیک به یک سال با او داشته است. سپیده فارسی پیش از این در گفت‌وگو با روزنامه فرانسوی لیبراسیون اظهار کرده بود: «وقتی خبر را شنیدم، ابتدا باور نکردم. فکر کردم اشتباه شده؛ مثل چند ماه پیش که خانواده‌ای با همین نام خانوادگی در یک حمله اسرائیلی جان باختند. با ناباوری با او (فاطمه حسونه) تماس گرفتم، پیام فرستادم، یکی دیگر، و باز هم یکی دیگر… تمام این وجودهای درخشان…

جون لاکهارت، بازیگر مشهور آمریکایی در ۱۰۰سالگی درگذشت
جون لاکهارت، بازیگر مشهور آمریکایی در ۱۰۰سالگی درگذشت

جون لاکهارت، بازیگر مشهور آمریکایی در ۱۰۰سالگی درگذشت

جون لاکهارت، بازیگر محبوب دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی که با نقش‌آفرینی در مجموعه‌های تلویزیونی «گم‌شده در فضا»، «لسی» و فیلم «مرا در سنت‌لوئیس ملاقات کن» شناخته می‌شد، در ۲۳ اکتبر در شهر سانتامونیکا، ایالت کالیفرنیا بر اثر مرگ طبیعی و در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت.  به نقل از ایسنا، لاکهارت با ایفای نقش «روت مارتین»، مادرخوانده تیمی در مجموعه تلویزیونی «لسی» محصول شبکه «CBS» بین سال‌های ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ به شهرت رسید. او پس از کلوریس لیچمن این نقش را بر عهده گرفت.  او سپس از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۸ در نقش دکتر مورین رابینسون در مجموعه علمی – تخیلی «گم‌شده در فضا» بازی کرد؛ نقشی که او را به‌عنوان یک زیست – شیمیدان و مادری مهربان سه فرزند نشان می‌داد که همراه خانواده‌اش در فضا سرگردان می‌شوند.  جون لاکهارت در طول نزدیک به هشت دهه فعالیت هنری، در ده‌ها مجموعه و فیلم ظاهر شد و حتی تا دهه‌ی ۸۰ سالگی نیز در تلویزیون حضور داشت. او در مجموعه‌هایی چون «بیمارستان عمومی»، «بورلی‌هیلز ۹۰۲۱۰» نقش‌های مکرر داشت و در برنامه‌هایی مانند «دهاتی‌های بورلی»، «روزهای خوش»، «خانه پُر»، «روزان» و «آناتومی گری» نیز به‌عنوان مهمان حضور یافت.  به گزارش ورایتی، جون لاکهارت، دختر بازیگر معروف جین لاکهارت و کاتلین لاکهارت بود. او در سال ۱۹۲۵ در شهر نیویورک متولد شد و در ۱۳ سالگی نخستین تجربه سینمایی خود را با بازی در کنار والدینش در فیلم «سرود کریسمس» ساخته ادوین ال. مارین (۱۹۳۹) به دست آورد.  پس از آن در فیلم‌هایی چون «تمام این‌ها و بهشت نیز»، «مرا در سنت‌لوئیس…

شرم شکوهمند / درباره مرگ احمد احمدپور بازیگر فیلم خانه دوست کجاست
شرم شکوهمند / درباره مرگ احمد احمدپور بازیگر فیلم خانه دوست کجاست

شرم شکوهمند / درباره مرگ احمد احمدپور بازیگر فیلم خانه دوست کجاست

باورم نمی‌آمد که از شنیدن خبر مرگ یک هنرمند، آن هم بازیگری که در چند سکانس از یک فیلم دیده بودم اینقدر پریشان شوم. خبر مرگ احمد احمدپور(محمدرضا نعمت‌زاده) در ۴۶ سالگی اما خراب عالمم کرد. امیر جدیدی در یاداشتی در هم میهن نوشت: باورم نمی‌آمد که از شنیدن خبر مرگ یک هنرمند، آن هم بازیگری که در چند سکانس از یک فیلم دیده بودم اینقدر پریشان شوم. خبر مرگ احمد احمدپور (محمدرضا نعمت‌زاده) در ۴۶ سالگی اما خراب عالمم کرد. دوباره و بلکه ده‌باره می‌نشینم به دیدن شرم شکوهمندی که در صورت محمدرضا نعمت‌زاده «خانه دوست کجاست» به تصویر می‌آید. به هق هق زدن کودک معصومی که شرم به او اجازه نمی‌دهد حقیقتی را به زبان بیاورد.  محمدرضا تنبلی نکرده بود. او حتی مشق‌هایش را هم نوشته بود، اما به هر دلیلی دفترش را در خانه پسرخاله‌اش جا گذاشته بود. یک لحظه تصور کنید… می‌توانید تصور کنید که بچه‌ای از دار دنیا فقط و فقط یک دفترچه چهل برگ داشته باشد؟ صحبت برای چهل سال پیش است. به نسلی که از شش طرف توی سرش می‌کوبیدند و دم نمی‌زد.  به نسلی که آیینه تمام‌نمای معصومیت بود؛ به کودکانی که قرار بود درست و آدم حسابی تحویل اجتماع شوند. حالا که دوباره در احوال فیلم غرق می‌شوم معنای عوض شدن نسل را با گوشت و پوست و جان می‌فهمم. تصویر و تصوری که خیلی سال است در مخیله‌مان هم جایی ندارد. روزگار عوض شده است. نمی‌خواهم مثل نوستالژی‌زده‌ها حسرت روزهای رفته را بخورم. اصلاً دلم نمی‌خواهد دل بچه‌ای به خاطر…

مد و زیبایی