چرا کوروش هخامنشی در شاهنامه غایب است؟
دکتری پژوهش هنر و کارشناس ارشد تاریخ ایران باستان: در این مقاله تحلیل میشود که چرا نامِ «کوروش بزرگ» – بنیانگذارِ سلسله هخامنشیان – در شاهنامه به طور صریح و مستقل ظاهر نشده و نیز چرا در ادوارِ پس از هخامنشی تا پیش از بازخوانیهای مدرن، در میانِ ایرانیان چندان شناختهشده نبود. تحلیل بر چهار محور استوار است: چارچوبِ ژانری و منابعِ ادبیِ شاهنامه ساختِ حافظه تاریخی و گزینشِ نمادها در دورههای بعدی فرایندهای زبانی و انتقالِ روایی بازخوانی معاصر و آفرینشِ نمادِ ملی به گزارش خبرآنلاین، نتیجهگیری نشان میدهد که غیابِ صریحِ نامِ کوروش در شاهنامه پدیدهای تکعاملی نیست، بلکه محصولِ تعاملِ پیچیده منابعِ در دسترس، الگوهای اسطورهایِ جایگزین و سیاستهای حافظه تاریخی است و اینکه شناختِ وسیعِ امروز از کوروش عمدتا محصولِ مطالعاتِ باستانشناسی و پروژههای هویتیِ مدرن است. مقدمه کوروش بزرگ (حدود نیمه اولِ قرن ششم پیش از میلاد) در تاریخِ جهانی و ایرانِ نوین چهرهای برجسته است؛ بنیانگذارِ شاهنشاهی هخامنشی که قلمروی وسیعی را زیرِ فرمان آورد و دستکم در برخی منابعِ بینالنهرینی و غربی به عنوانِ پدیدآورنده سیاستهایی چون بازگرداندن تبعیدیان یا مرمتِ معابد شناخته میشود. بااینحال، چنانکه متونِ ادبی فارسی و پژوهشهای شاهنامهشناسان نشان میدهند، نامِ «کوروش» آنگونه که امروز انتظار میرود، در شاهنامه به صورتِ صریح و مستقل حضور ندارد یا جایگاهِ برجستهای نیافته است. فهمِ این پدیده برای مطالعاتِ تاریخی – ادبی حائز اهمیت است، چراکه نشاندهنده چگونگیِ شکلگیریِ حافظه تاریخی، عواملِ برجستهسازی یا حذف شخصیتها و تعامل میان اسطوره و تاریخ در متنهای حماسی است. روش این مطالعه ترکیبی است: بازخوانیِ…
عجیبترین عکسهای خبری چهل سال گذشته/ لحظاتی که تاریخ را متوقف کردند!
در جهانی که خبرها هر لحظه منتشر و فراموش میشوند، عکاسی خبری همچنان یکی از صادقانهترین و تأثیرگذارترین ابزارهای روایت واقعیت است. به گزارش ایلنا، یک تصویر میتواند در کسری از ثانیه، رویدادی را ثبت کند که هزاران واژه قادر به توصیف آن نیستند. عکس خبری نه تنها لحظه را ماندگار میکند بلکه به سندی تاریخی بدل میشود که میتواند در برابر فراموشی، سانسور و تحریف مقاومت کند. رسانهها در این میان نقش حیاتی دارند؛ آنها با انتشار بیواسطه و دقیق تصاویر، میان مردم و حقیقت پلی میسازند. اگر خبرها میتوانند تعبیر شوند، تصویرها اغلب گواه بیپیرایهای از واقعیتاند. هر فریم ثبتشده توسط یک عکاس خبری، تلاشی است برای حفظ صداقت تاریخی و جلوگیری از بازنویسی حقیقت توسط قدرتها و روایتهای رسمی. به صورت کلی تمام رسانههای معتبر دنیا همواره به مقوله عکس و روایتهای خبری نگاهی ویژه داشتهاند. مردی در برابر تانکها. یکی از عکسهای ماندگار تاریخ معاصر گزارش «سیانان» با انتشار و توضیح یک عکس آغاز شده است. این یکی از نمادینترین تصاویر تاریخ است: مردی ناشناس که در میانه میدان تیانآنمن پکن، روبهروی صفی از تانکها ایستاده و در برابر یک حکومت کامل ایستادگی میکند. «آرتور تسَنگ»، عکاس خبرگزاری رویترز، در سال ۱۹۸۹ از بالکن هتلی نزدیک میدان شاهد این صحنه بود. در آن لحظه، او هیچ تصوری از اهمیت و نمادگرایی این تصویر نداشت. او سالها بعد در گفتوگو با روزنامه «South China Morning Post» گفت: وقتی شاتر را زدم، به ذهنم نرسید که «عجب عکس فوقالعادهای گرفتم»! موضوع این بود که نمیتوانستی تأثیر آن تصویر…
تصویری تازه از پژمان جمشیدی در فرودگاه کانادا
تصاویری در فضای مجازی منتشر شده که مدعی ورود پژمان جمشیدی به کاناداست. در روزهای اخیر تصویری از پژمان جمشیدی در فرودگاه بینالمللی کانادا منتشر شده که بار دیگر نام او را به تیتر خبرها آورده است. شاهدان گفتهاند این بازیگر و فوتبالیست سابق ایرانی هنگام ورود به فرودگاه تورنتو دیده شده و ظاهراً برای مدتی به این کشور سفر کرده است. پژمان جمشیدی که در ماههای گذشته به دلیل حواشی قضایی و اتهاماتی که علیه او مطرح شد در مرکز توجه رسانهها قرار داشت، مدت کوتاهی پس از آزادی از ایران خارج شده است. برخی منابع غیررسمی میگویند مقصد اولیه او ترکیه بوده و از آنجا راهی کانادا شده؛ هرچند خود جمشیدی هنوز توضیحی رسمی درباره هدف سفرش نداده است. نزدیکان او مدعیاند سفر کاملاً قانونی انجام شده و هدفش دیدار با خانواده و استراحت پس از فشارهای رسانهای اخیر است. در مقابل، برخی کاربران فضای مجازی این سفر را نشانهای از «خروج همیشگی» او دانستهاند. در حال حاضر هیچ مرجع رسمی در ایران یا کانادا موضوع حضور جمشیدی در این کشور را تأیید یا تکذیب نکرده، اما تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی به نظر واقعی میرسند.
