جزئیات مراسم تشییع پیکر واحد خاکدان، هنرمند سرشناس نقاشی
بنابر آنچه انجمن هنرمندان نقاشان ایران اعلام کرده است، مراسم بدرقه پیکر هنرمند نقاش، واحد خاکدان، دوشنبه پنجم آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۰ صبح در مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود. پیکر زنده‌یاد واحد خاکدان، هنرمند سرشناس نقاشی و فارغ‌التحصیل دانشکده هنرهای تزئینی که روز پنجشنبه درگذشت، دوشنبه هفته جاری به خانه ابدی بدرقه خواهد شد مراسم تشییع پیکر واحد خاکدان دوشنبه پنجم آبان‌ماه برگزار می‌شود. به گزارش ایسنا، بنابر آنچه انجمن هنرمندان نقاشان ایران اعلام کرده است، مراسم بدرقه پیکر هنرمند نقاش، واحد خاکدان، دوشنبه پنجم آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۰ صبح در مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود. خاکدان پنجشنبه یکم آبان ۱۴۰۴ پس از تحمل دوره‌ای بیماری درگذشت. او از پنجم مهرماه در بیمارستان جم بستری بود. واحد خاکدان متولد سال ۱۳۲۹ در تهران بود. پدرش، ولی‌اله خاکدان، از طراحان دکور تئاتر و سینما بود و او از دوران کودکی با فضای هنری و صحنه آشنا شد. تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان رشدیه و دوره متوسطه را در دبیرستان هدف گذراند و سپس در هنرستان هنرهای زیبای پسران ادامه تحصیل داد. خاکدان در سال ۱۳۵۰ از این هنرستان فارغ‌التحصیل شد و پس از قبولی در کنکور، تحصیلات خود را در رشته معماری داخلی در دانشکده هنرهای تزئینی ادامه داد و در سال ۱۳۵۵ به پایان رساند. خاکدان که از او با عنوان نقاش هایپررئالیست یاد می‌شود، نخستین نمایشگاه نقاشی خود را در سال ۱۳۵۳ در گالری سیحون تهران برگزار کرد. او پس از پیروزی انقلاب نیز به خلق آثاری با مضامین اجتماعی و روز پرداخت و نمایشگاه‌های متعددی…
ابوالقاسم حالت؛ شاعر اولین سرود ملی بعداز انقلاب 57
فرارو- در تاریخ ادبیات فارسی، هستند چهره‌هایی که بیشتر شهرتشان را مدیون یکی از سروده‌هایشان باشند. ابوالقاسم عبدالله فرد، متخلص به ابوالقاسم حالت، یکی از این چهره‌هاست. به گزارش فرارو، ابوالقاسم حالت تحت عناوینی از قبیل شاعر، مترجم و طنزپرداز شناخته می‌شود. با وجود این، او امروزه بیشتر شهرتش را مدیون سرودن شعرِ اولین سرود ملی ایران بعد از انقلاب 57 است. زندگی ابوالقاسم حالت ابوالقاسم حالت در سال ۱۲۹۲ در تهران زاده شد. پس‌از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به استخدام شرکت ملی نفت ایران درآمد و تا زمان بازنشستگی در همان‌جا خدمت کرد. او در جوانی به آموختن زبان عربی پرداخت و از سال ۱۳۱۴ به شعر و شاعری روی آورد. از او تعدادی مثنوی و غزل و قصیده و رباعی به جا مانده است. حات، از سال ۱۳۱۷ با مجلهٔ طنزآمیز «توفیق» همکاری داشت و بحر طویل‌هایش را با نام «هدهد میرزا» و اشعارش را با تخلص‌هایی چون «گاو»، «شوخ»، «فاضل‌مآب» و «ابوالعینک» منتشر می‌کرد. حالت در ترانه‌سرایی نیز دستی بر آتش داشت و ترانه‌های طنز و انتقادی‌اش بازتابی از اوضاع اجتماعی و سیاسی زمانه بود. او با نشریات مختلفی همکاری داشت و به دعوت ملک‌الشعرای بهار در کنگرهٔ نویسندگان ایران شرکت کرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ نیز از سوی انجمن ادبی ایران، نخستین سرود ملی پس از انقلاب را سرود. داستان نخستین سرود ملی بعداز انقلاب 57 پس‌از انقلاب سال 57، دست‌اندرکاران وقت، دستور به ساخت سرودی جدید به‌عنوان سرود ملی جمهوری اسلامی ایران دادند. محمد بیگلری‌پور به‌عنوان آهنگساز و ابوالقاسم حالت به‌عنوان شاعر در ساخت…
پرتره فریدون مشیری؛ شاعری ساده‌گو و ساده‌پو!
فرارو- قرن گذشته، قرنی بود که در آن چهره‌های بسیار مهمی در ادبیات ایران سر برآوردند. یکی از این چهره‌ها فریدون مشیری بود. مشیری، با وجود اینکه هرگز در کنار نوابغ هم‌دوره‌اش قرار نگرفت، اما از او به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های ادبی معاصر یاد می‌شود. به گزارش فرارو، فریدون مشیری، از آن دسته از شاعرانی است که نه می‌توان نام نابغه بر آن‌ها نهاد و نه می‌شود نادیده‌شان گرفت. جهان شخصی مشیری هم مانند اشعارش گوشه‌گیرانه و کم‌سروصدا بود. در دوره‌ای که بسیاری از نوشته‌های فردی مانند شاملو برای جریان‌های سیاسی و غیرسیاسی زمانه، حکم بیانیه‌های ادبی-سیاسی داشتند، اشعار فریدون مشیری آهسته و بدون صدا مسیرشان را به‌سوی جامعه ایران باز می‌کردند. زندگی فریدون مشیری فریدون مشیری در 30 شهریور 1305 در بیرجند و در خانواده‌ای اداری به دنیا آمد. پدرش ابراهیم مشیری افشار، کارمند وزارت پست و تلگراف بود و مادرش خورشید (اعظم‌السلطنه) از خاندان موتمن‌الممالک، شاعر و نماینده نخستین دوره مجلس شورای ملی، به شمار می‌رفت. از سوی مادر، فضل‌الله بایگان، از پیشگامان تئاتر نوین ایران، دایی او بود. مشیری دوران کودکی را در تهران و مشهد گذراند و پس‌از تحصیل در دارالفنون و دبیرستان ادیب، در سالهای پرآشوب ۱۳۲۰ به تهران بازگشت. با وجود تمایل نداشتن به زندگی کارمندی، در هجده‌سالگی وارد وزارت پست و تلگراف شد و سی و سه سال در آنجا خدمت کرد. این تجربه سال‌ها همراه او ماند و در کنار ذوق ادبی و روح حساسش، زمینه‌ساز شکل‌گیری نگاهی انسانی و اجتماعی در شعرهایش شد. فریدون مشیری سرودن شعر را از نوجوانی…
