مجله سبک زندگی و لایف استایل در ایران

فرارو- شبنم دادپرور؛ عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ وفرهنگ دانشگاه عادی تیان شویی، گانسو، چین: چین در میراث فرهنگی و روایت‌های عامیانه‌ی کُردی جایگاهی برجسته دارد؛ چنان‌که در هیچ‌یک از سنت‌های روایی خاورمیانه، نام و نشانی از چین به اندازه‌ی فرهنگ کُردی بازتاب نیافته است. هر دو فرهنگ، روایتگری را ارج می‌نهند و پیوند میان سنت شفاهی کردستان و ادبیات مکتوب چین، بستری مشترک برای درک و ستایش هنر داستان‌گویی پدید آورده است. شاعران و داستان‌سرایان کُرد، مجذوب رازآلودگی چین بوده‌اند و واژگانی چون آهوی ختن، ختا، سرو و… در شعرشان راه یافته است. این تأثیر تنها زبانی نیست؛ بلکه چین در تخیل ادبی کُردها به‌صورت سرزمینی آرمانی و نماد قدرت، ثروت و زیبایی جلوه می‌کند، تصویری مثبت که با درک فرهنگی و حتی نگاه ژئوپلیتیکی امروز هم‌خوان است. باید توجه داشت که ادبیات کُردی از نخستین دوره‌های شکل‌گیری خود تا حد زیادی از شاعران فارسی‌زبان، تأثیر پذیرفته است. موضوع «چین و ماچین» نیز در ادبیات کُردی جدای از سایر مفاهیم رایج در شعر فارسی نیست و در بسیاری از موارد، نحوۀ کاربرد این دو اصطلاح و عناصر وابسته به آن در اشعار کُردی با شعر فارسی همسان است. تاریخ نخستین آثار باقی‌مانده از ادبیات کُردی به‌سختی از قرن چهاردهم و پانزدهم میلادی فراتر می‌رود. پیش از آن، نویسندگان کُرد معمولاً آثار خود را به زبان‌های فارسی یا عربی می‌نوشتند. نقطۀ آغاز شکل‌گیری ادبیات مکتوب کُردی را باید در سرزمین‌های کُردنشینیِ تابع امپراتوری عثمانی جست‌وجو کرد؛ مناطقی که در پی جنگ‌های طولانی میان صفویان و عثمانیان در قلمرو سیاسی عثمانی…

مهراب قاسم‌خانی – نویسنده سینما و تلویزیون به موضوعات مختلفی از جمله امکان ساخت اثری با محوریت «اُفتو»، فضای کمدی در سینمای ایران، نگاهش به چهره‌های جدید طنز، خطرهای تولید محتوا، دلایل‌عدم همکاری با تلویزیون و تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر سینما پرداخت.  علاقه به ساخت اثری سینمایی با محوریت «اُفتو»  به گزارش ایسنا، قاسم‌خانی درباره امکان ساخت اثری سینمایی با محوریت کاراکتر «اُفتو» به ایسنا گفت: این موضوع بیشتر از اینکه یک ایده باشد، به آن علاقه داریم. هنوز به مرحله تصمیم‌گیری قطعی، طراحی و تولید نرسیده‌ایم، ولی احساس کردیم این قابلیت را دارد که یک محصول مستقل از آن تولید شود؛ حالا چه سینمایی، چه سریال یا هر قالب دیگری. در حال حاضر داریم به آن فکر می‌کنیم و دوست داریم این اتفاق بیفتد.  عدم پیگیری سینمای ایران و نظر درباره کمدی وی در پاسخ به سوالی درباره فضای فیلم‌های کمدی در سینمای ایران توضیح داد: واقعیت این است که من تقریباً هیچ وقت سینمای ایران را دنبال نکرده‌ام. هر سال که می‌گذرد، کمتر هم دنبال می‌کنم و در نتیجه واقعاً نمی‌دانم کیفیت فیلم‌ها چگونه است و نمی‌توانم نظر کارشناسی بدهم که منتقدان گاردشان به حق است یا به‌ناحق. عملاً ارتباطم با این فضا قطع است اما اینکه تعداد فیلم‌های کمدی زیاد باشد به ذات خودش چیز بدی نیست، می‌تواند بر اساس نیاز تماشاگر تولید شود. ولی من واقعاً آثار کارگردانان کمدی ساز ایران را دنبال نکرده‌ام.  استقبال از چهره‌های جدید طنز  این نویسنده در ادامه درباره چهره‌های جدید حوزه طنز اظهار کرد: امروز چهره‌های جدیدی در حوزه طنز…

پژمان جمشیدی گفت: هر کجا که باشم، باز هم برمی‌گردم، چه رسد به حالا که کارهای زیادی دارم و باید حق خود را بگیرم. مگر من کاری کرده‌ام که ترسیده باشم و فرار کنم؟ پژمان جمشیدی که پس از آزادی از زندان به قرار وثیقه، راهی کانادا شد، با انتشار یک صوت در فضای مجازی، توضیحاتی درباره پرونده‌اش داد.  جمشیدی در این صوت با اشاره به شایعاتی که درباره‌اش منتشر شده است، گفته است: از خدا می‌خواهم که واقعیت مشخص شود و دست تک‌تک افرادی که به این راحتی مرا قضاوت می‌کنند، رو شود. شاید اگر این واقعیت آشکار گردد، روشن شود که بسیاری از کسانی که درباره انسان‌ها حرف می‌زنند، به هیچ چیز اعتقاد ندارند. این افراد به سادگی با شرف و آبرو و تمام آنچه را که یک انسان در طول بیست‌وپنج سال با شهرت و تلاش به‌دست آورده، بازی کنند، زیرا برایشان اهمیتی ندارد.  جالب است که بسیاری از همین افراد دم از دموکراسی و نجات ایران می‌زنند. خدا را شکر که این اتفاق افتاد، زیرا چهره واقعی بسیاری از افراد آشکار شد. من چه همکارانم و چه کسانی که قضاوت ناعادلانه کرده‌اند را به خدا می‌سپارم. هیچ دفاعی از خودم ندارم، چون می‌دانم در نهایت حق به حق‌دار می‌رسد.   و این را هم بگویم که تو خودت مرا می‌شناسی؛ حتی اگر مرتکب بزرگ‌ترین گناه دنیا شده باشم، باز هم دوست دارم در دستگاه قضایی کشور خودم و در پیشگاه مردم خودم مورد قضاوت قرار بگیرم. من کشوری جز ایران را در دنیا نمی‌شناسم.  هر کجا که…