۲۵۵سالگی یک نابغه
به گزارش ایسنا، هیچ آهنگسازی به اندازه «لودویگ فان بتهوون» چنین تاثیر عمیقی بر موسیقی بر جای نگذاشته است. اغراق نیست که «بتهوون» را تجسم آرمانی از موسیقیدانی بنامیم که بسان یک قهرمان رمانتیک، پرشور و آگاه به سیاست بود. امروز با دویست و پنجاه و پنجمین سالگرد تولد او مصادف است. قطعاتی که «بتهوون» با آنها برای عموم مردم شناخته میشود، چه سمفونی پنجم او که در جنگ جهانی دوم به نمادی از امید برای متفقین بدل شد، یا آثار پیانویی همچون «سونات مهتاب» که پیانیستهای نوآموز با آن بزرگ شدهاند، فقط بخش کوچکی از داستان «بتهوون» را روایت میکنند. این آثار نامآشنا بهسختی میتوانند نشاندهنده اهمیت واقعی او یا وسعت و عظمت دستاوردش باشند؛ چه رسد به توضیح اینکه چرا او چنین چهره مهمی در تاریخ چیزی است که ما معمولاً «موسیقی کلاسیک» مینامیم. زندگی او … پیش از «بتهوون»، آهنگسازان اغلب موسیقی را سفارشی مینوشتند که این موضوع شامل قطعات سفارشی برای کلیسا یا حامیان ثروتمند یا دربارهای اشرافی اروپا نیز میشد. اگرچه آهنگسازان بزرگ آن دورهها هم میتوانستند از این محدودیتها فراتر روند و موسیقیای شخصی و در عین حال ظریف خلق کنند، اما «بتهوون» مصمم بود که ایده استقلال خلاقیت را بسیار فراتر ببرد. او در شهر «بن» به دنیا آمد. پدرش خواننده تنور در خدمت اسقفاعظم کلن بود که نخستین درسهای موسیقی را به «لودویگ» آموزش داد. او در ۱۰سالگی یادگیری رسمی آهنگسازی و پیانو را آغاز کرد و حتی در اوایل نوجوانی چند قطعه منتشر کرد، اما بخش اعظمی از آنچه میان سالهای…
ژیلا صادقی: من آدم تک خوری نبودم اما احسان علیخانی بود
. یک اصطلاحی هست به اسم تک خوری. من آدم تک خوری نبودم. یعنی هیچ وقت نگفتم این دوربین یا میکروفون مال من است.ولی افراد دور و بر من این کار را می کردند. ژیلا صادقی مجری شناخته شده و البته پرحاشیه در مصاحبه ای با برنامه «رک شو» و مجید واشقانی به نکته جالبی در مورد رابطه حرفه ای خود با احسان علیخانی اشاره کرده است: مجید واشقانی: هم دوره ای های شما چه کسانی بودند؟ ژیلا صادقی: فرزاد حسنی، احسان علیخانی، رضا رشیدپور و استاد شهیدی فر این ها هم دوره ای های من بودند. مجری: فقط آقای شهیدی فر استاد بودند؟ ژیلا صادقی: از نظر من ایشون استاد من هستند. من از پیشرفت آدم ها و اوج گرفتن آن ها نمی ترسم ولی دستم نمک نداره. مجید واشقانی: این افرادی که نام بردی همه از آدم های توانا در زمینه اجرا بودند و اصطلاحا تریلی اسم این افراد را نمی کشد. ژیلا صادقی: اینها اعتبار تلویزیون هستند. یک اصطلاحی هست به اسم تک خوری. من آدم تک خوری نبودم. یعنی هیچ وقت نگفتم این دوربین یا میکروفون مال من است.ولی افراد دور و بر من این کار را می کردند. مثلا شما هیچ جا نمی بینید که آقای علیخانی از من تعریف کرده باشد ولی من هر وقت فرصتی دست می داد و یا خبرنگاری از من در مورد احسان علیخانی می پرسید، من جواب می دادم که کارها و اجراهای ایشون را می بینم و مخاطب کارهای او هستم. در صورتی که من با هم دوره…
مردی که با چکهای وصولنشده از دنیا رفت
به گزارش ایسنا، مراسم یادبود کامران فانی، ادیب، مترجم، فهرستنویس و کتابشناس برجسته امروز (سهشنبه، ۲۵ آذرماه) با حضور سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، غلامرضا امیرخانی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان وادب فارسی، کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دایرةالمعارف اسلامی، آزاده نظربلند، دبیرکل نهاد کتابخانههای عمومی، حسین معصومی همدانی، اکبر ایرانی، مدیر موسسه پژوهشی میراث مکتوب، عبدالکریم جربزهدار، سلمان ساکت، ابراهیم کریمی زنجانی، علی آلداوود و سرور مولایی در سالن همایشهای سازمان اسناد و کتابخانه ملی برگزار شد. سهیل محمودی که اجرای برنامه را برعهده داشت، در سخنانی گفت: فانی خوب و شریف زندگی کرد، به دور از جاهطلبی و موقعیتطلبی. کتابخوان حرفهای که سرش به کتاب گرم بود. زندگی فانی نمونه زیست بزرگان فرهنگی بود؛ بیچشمداشت خدمت کردن، ساده زیستن و آز را به کناری نهادن. تنهایی و غربت او نیز سهم ازلی و ابدی اهل فرهنگ است. دایرةالمعارف متحرک غلامرضا امیرخانی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی نیز در سخنانی با عرض تسلیت و خوشامدگویی به حاضران گفت: مرحوم فانی دایرةالمعارف متحرک بود و هرگاه به مشکل برمیخوردیم به ایشان مراجعه و از دریای دانش او استفاده میکردیم. او با اشاره به کتابدوست بودن مرحوم فانی، گفت: یکبار به او گفتم اگر در جزیرهای تک و تنها باشید و فقط بتوانید یک کتاب با خود ببرید، کدام کتاب است؟ ایشان نگفت کلیات سعدی، مثنوی و…، گفت دایرهالمعارف بریتانیکا که تا مدتی بخوانم و تمام نشود. این نشان از مأنوس بودن او با دایرةالمعارف است. غلامرضا امیرخانی در ادامه درباره عزلتنشینی فانی و قطع ارتباطش…
