داستان اسباب‌بازی ۵: وقتی هیچ‌کس دیگر اسباب‌بازی‌ها را نمی‌خواهد!
داستان اسباب‌بازی ۵ با رویکردی وجودی، به تغییر معنای بازی در عصر فناوری و جایگاه اسباب‌بازی‌ها در دنیای امروز می‌پردازد. فرارو- در آستانه انتشار قسمت پنجم این مجموعه محبوب، پیکسار قصد دارد روایت تازه‌ای ارائه دهد که تحولات فرهنگی و دیجیتالی دهه ۲۰۲۰ را در قالبی احساسی و عمیق بازتاب دهد. به گزارش فرارو به نقل از امپایر آنلاین، از سال ۱۹۹۵ تا امروز، جهان تغییرات گسترده‌ای را پشت سر گذاشته است. در سه دهه‌ای که از انتشار نخستین داستان اسباب‌بازی می‌گذرد، شکل و معنای «بازی کردن» به‌طور کامل دگرگون شده و دنیای اسباب‌بازی‌ها اکنون بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر فناوری‌های نوین قرار دارد. در چنین شرایطی، داستان اسباب‌بازی ۵ که قرار است در سال ۲۰۲۶ و شش سال پس از قسمت چهارم منتشر شود، حامل پیام‌ها و دغدغه‌های تازه‌ای است؛ پیام‌هایی درباره اسباب‌بازی‌ها، فناوری و اینکه «کودکی» در دهه ۲۰۲۰ چه معنایی پیدا کرده است. اندرو استنتون، کارگردان این قسمت که از چهره‌های شناخته‌شده و تأثیرگذار پیکسار به شمار می‌آید و پیش‌تر با آثاری چون در جست‌وجوی نمو و وال‌ئی شناخته شده بود. در گفت‌وگویی با مجله امپایر توضیح می‌دهد که این فیلم قرار است به مضامین عمیق‌تری بپردازد. او که برای نخستین بار سکان هدایت یک عنوان از مجموعه داستان اسباب‌بازی را در دست گرفته، می‌گوید این قسمت جدید تلاشی صادقانه برای بازتاب دادن وضعیت دنیای امروز است؛ دنیایی که در آن کودکان بیش از همیشه به ابزارهای دیجیتال و سرگرمی‌های مبتنی بر صفحه‌نمایش روی آورده‌اند و نقش اسباب‌بازی‌های سنتی به شکلی محسوس تغییر کرده است.…
نقد و بررسی فیلم «خانواده اجاره‌ای»
فرارو- این فیلم که در توکیوی پرهیاهو روایت می‌شود، از پدیده خانواده‌های کرایه‌ای نقطه عزیمت می‌گیرد و با نگاهی انسانی و انتقادی، تنهایی، نیاز به ارتباط و پیامدهای اخلاقی نقش‌بازی در زندگی دیگران را بررسی می‌کند. به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، خانواده کرایه‌ای اثری است که در نگاه نخست با ظاهر احساسی و ساده‌گرایانه‌اش شناخته می‌شود، اما در بستر داستان، مفاهیم عمیق‌تری از تنهایی، نیاز به ارتباط و بحران هویت را پیش می‌کشد. محور اصلی فیلم بر شخصیتی آمریکایی بنا شده که سال‌هاست در توکیو زندگی می‌کند اما هنوز نتوانسته جایگاهی واقعی برای خود پیدا کند. حرفه او، ایفای نقش در زندگی دیگران، فرصتی می‌آفریند تا لایه‌های پنهان فرهنگ ژاپن و دنیای پیچیده نقش‌آفرینی‌های اجتماعی آشکار شود. فیلم با بهره‌گیری از حضور برندن فریزر، که اینجا چهره‌ای آرام، سرگشته و درعین‌حال عمیقاً انسانی از خود ارائه می‌دهد، از دل موقعیت‌هایی اغلب کمیک اما سرشار از دلتنگی، به جهانی سرک می‌کشد که در آن «نقش‌های اجاره‌ای» پاسخ اضطراری به تنهایی مزمن جامعه ژاپن تلقی می‌شوند. فریزر شخصیتی را تصویر می‌کند که شب‌ها از آزمون‌های بازیگری ناکام بازمی‌گردد و با حسرت به خانواده‌هایی می‌نگرد که به نظر او «واقعی» هستند. هنگامی که وارد شرکت ارائه‌دهنده نقش‌های خانوادگی می‌شود، وارد مسیری می‌گردد که مرز میان کار و احساسات واقعی به‌تدریج در آن کمرنگ می‌شود. فیلم با ظرافت نشان می‌دهد که چگونه ایفای نقش‌هایی چون «پدر گمشده»، «داماد موقت» یا «روزنامه‌نگار ساختگی» می‌تواند هم برای مشتری و هم برای بازیگر تأثیری عمیق‌تر از آنچه انتظار می‌رود بگذارد. جامعه‌ای که در آن…
اسکارلت جوهانسون، بازیگر اصلی «جن‌گیر» شد
مایک فلانگان نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی این قسمت جدید را بر عهده دارد؛ فیلمی که از آن به‌عنوان «برداشتی کاملاً جدید و رادیکال» از این سری فیلم یاد شده است. به گزارش ایسنا، نسخه اصلی «جن‌گیر» به کارگردانی ویلیام فریدکین داستان مادری با بازی الن بفرستین را روایت می‌کند که برای نجات دختر ۱۲ ساله‌اش (لیندا بلر) از تسخیر شیطانی، دو کشیش کاتولیک را برای اجرای مراسم جن‌گیری فرا می‌خواند. این فیلم که در سال ۱۹۷۳ اکران شد، با فروش جهانی ۴۴۱ میلیون دلاری و ۱۰ نامزدی اسکار، یک موفقیت بزرگ هنری و تجاری بود. به گزارش ورایتی، فلانگان که با آثاری همچون «دکتر اسلیپ» و «زندگی چاک» شناخته می‌شود، گفت: «اسکارلت بازیگری درخشان است که نقش‌آفرینی‌هایش همیشه واقعی و ملموس است، چه در فیلم‌های ژانری و چه در بلاک‌باسترهای تابستانی. بسیار خوشحالم که او به این فیلم جدید از مجموعه «جن‌گیر» پیوسته است. » استودیوی یونیورسال در سال ۲۰۲۱ حدود ۴۰۰ میلیون دلار برای خرید حقوق ساخت یک سه‌گانه جدید «جن‌گیر» هزینه کرد. با این حال، تلاش نخست آن‌ها با فیلم «جن‌گیر: معتقد» در سال ۲۰۲۳ نتوانست آغازگر یک سری فیلم جدید باشد. آن فیلم که بازگشت الن برستین در نقش کریس مک‌نیل و چند شخصیت جدید را به همراه داشت، به فروش جهانی ۱۳۶ میلیون دلار دست یافت؛ رقمی قابل قبول، اما نه به اندازه‌ای که ساخت دنباله‌ها را تضمین کند. فیلم جدید «جن‌گیر» در همان دنیای سینمایی نسخه ۱۹۷۳ روایت می‌شود، اما دنباله‌ای بر «جن‌گیر: معتقد» نیست. جز این، جزئیات داستانی و دیگر بازیگران هنوز اعلام نشده‌اند.…
